hulp bij autisme en onzekerheid

Zelfs Abby heeft vakantie, ze is nog steeds even lief naar iedereen.

In september moet ze weer aan het werk. Lekker lui in mijn praktijk liggen, dat is belangrijk want je wordt er zelf ook helemaal ontspannen van.

Als je wilt krijg je een gezellige begroeting, maar pas op je veters in je schoenen. Die trekt ze even los. Gelukkig kan ze ook gewoon ondeugend zijn.

Het is geweldig dat ik een hond als collega heb. We bespreken de dagelijkse gang van zaken, al valt ze halverwege in slaap. Vaak weet ze al dat er iemand komt (tja ik ben aan het opruimen en klaarzetten) Dan begint ze op de deur te letten. “Ja Anne komt vandaag, en die is nog een beetje bang dus ik doe jou even in de woonkamer. Straks haal ik je wel op.” Als Anne lekker zit vraag ik of Abbygail erbij mag komen.

Als het ok is haal ik Abby op. Even beetje snuffelen en dan gaat ze op de lekkere koele vloer liggen. En Anne en ik gaan verder. Wat zullen we doen? Ik haal de kar met verf uit de schuur…….Samen lekker verven en kletsen. Een beetje gek doen hoort erbij. Zingen smeren dansen, het kan allemaal. Oh kijk nou..het wordt te druk voor madam Abby. Ze gaat rustig in het halletje liggen en denkt “wat doet mijn baasje weer gek”. “Als we straks maar weer samen naar het hondenbos gaan, dan ga ik ook helemaal uit mijn bol.”

Vakantiegroeten van Diny en Abbygail.